forum o naszych kolanach

Witam mam 19 lat. 4 lata trenowałam akrobatykę, a od 6 lat trenuje/trenowałam koszykówkę. 2 lata temu na obozie sportowym zaczęły boleć mnie kolana (z przewagą kolana lewego). Czułam jakby kolano miało mi ,wypaść'. Dolegliwości te mijały po masowaniu kolana i przykładaniu lodu. Ok. pół roku temu z moim kolanem było już gorzej. Bolało coraz częściej i coraz bardziej, stwierdziłam że muszę udać się do lekarza. ale jak wiadomo zawsze pojawiają się ważniejsze sprawy- klasa maturalna, dużo nauki i treningów. 18 października '09 przy zwykłym kucnięciu poczułam niewyobrażalny ból i usłyszałam trzask. kolano było przygięte, zablokowane, nie mogłam ani go bardziej zgiąć, ani wyprostować. Pojechałam do szpitala na Bródnie. Tam ściągnięto mi płyn i wsadzono w gips na 2 tyg. i kazano chodzić o kulach. Po 2 tyg. pojechałam do tego samego szpitala, tylko do innego lekarza (dr Pisarski) i ten ze zdumieniem stwierdził, że nie powinno się wsadzać kolana w gips. Gdy mi go zdjął okazało się, że kolano zgina się tylko do 60 stopni. jest spuchnięte, a mięsień jest już bardzo osłabiony. Polecił mi klinikę w Legionowie (osteon) i tam też się udałam. Artroskopię miałam wykonaną następnego dnia (tj. 03.11.09)
rozpoznanie:
Całkowite uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego. Pęknięcie łękotki bocznej w części centralnej w trakcie gojenia. Boczne przyparcie rzepki. Osteolit wyniosłości międzykłykciowej. Przerosnięty fałd podrzepkowy.
Zastosowano leczenie:
Opracowano łękotkę boczną przy użyciu shavera i ArthroCare, zeszycie łękotki bocznej, uwolnienie troczków bocznych rzepki, plastyka troczków przyśrdokowych(uzyskano przwidłowe ustawienie rzepki), usunięto osteolit z wyniosłości międzykłykciowej, wykonano częściową synowektomię, staranna homestaza, płukanie stawu.

Wiązadło narazie nie zostało zrobione- czeka mnie jeszcze jedna operacja.

Ból był przeokropny. tydzień po kazali mi zacząć napinać czworogłowy i masować rzepke. 3 tyg. po rozpoczęłam intensywną rehabilitację. na rehabilitację jeździłam do szpitala na bródnie, prywatnie do legionowa i jeszcze do przychodzni na bielanach. Teraz, już prawie 4 miesiące od operacji, chodzę codziennie na reh. do szpitala bielańskiego. Mięsień nadal jest bardzo osłabiony, a kolano zgina się do 120 stopni tylko nie wiem już co mam robić. cały czas chodze w stabilizatorze, kolano często boli, samo się ugina, a gdy za długo siedze robi sie przykurcz i wyprostowanie nogi sprawia mi niewyobrażalny ból.

w międzyczasie wykonałam rtg obu kolan i wykazało: wyraźne zaostrzenia zwyrodnieniowe górnych biegunów obu rzepek

dodatkowo: dowiedziałam się, ze urodziłam się z za wysoko osadzonymi rzepkami. i że gdy czworogłowy jest osłabiony to pękają troczki. Mój obecny rehabilitant po zobaczeniu i zbadaniu mojego drugiego kolana powiedział, że rzepka już ,lata' jak sobie chce i że to tylko kwestia czasu i rzepka wypadnie. kazał mi kupić specjalną taśmę (tzw. taping) i będę miała ,zaklejone kolno'.

Czy ktoś miał podobny problem?
Czy rekonstrukcja więzadła jest konieczna? (każdy lekarz mówi inaczej)
Co oznaczają zmiany zwyrodnieniowe? i czy to normalne mieć je w tak młodym wieku?

Coz, jezeli acl jest calkowicie zerwane to nie ma innej opcji jak wykonac rekonstrukcje. Zmiany zwyrodnieniowe moga pojawic sie tak naprawde w kazdym wieku, wszystko zalezy od organizmu. Generalnie mialam w sumie dosc podobny problem, nie bede sie powtarzac wiec po prostu przeczytaj sobie:
viewtopic.php?f=47&t=119

właśnie każdy lekarz mówi co innego. jeden ortopeda powiedział mi, że wystarczy mieć bardzo silny czworogłowy i wtedy rekonstrukcja nie jest potrzebna. że są ludzie, którzy rodzą się w ogóle bez tego wiązadła i nawet o tym nie wiedzą i żyją

No dobrze, ale sa to raczej rzadkie przypadki. U mnie niestabilnosc byla tak duza, ze nie bylo wyboru, operacja byla konieczna. A nie oszukujmy sie, wiezadlo pelni w kolanie wazna funkcje, wiec jego brak wplywa tym samym negatywnie na funkcjonowanie calego stawu, wiec nawet jesli czworoglowy ustabilizuje kolano, to nie chce mi sie wierzyc zeby na dluzsza mete kolano dzialalo bez acl.

Dla osób aktywnych fizycznie (a z twojego opisu wynika, ze taka własnie jesteś) rekonstrukcja wydaje sie byc konieczna. Brak wiezadeł przyspiesza powstawanie zmian zwyrodnieniowych w stawie (ty juz masz poczatki w zdecydowanie za młodym wieku). Teoria o silnym czworogłowym to bajeczka opowiadana przez ortopedów i nie do końca rozumiejacych całą sytuacje fizjoterapeutów. Staw kolanowy nie funkcjonuje tylko dzieki jednemu mięśniowi, to cały, bardzo złozony mechanizm. Ważne są wszystkie powiązane z nim grupy mięśniowe, ich elastyczność i siła, propriorecepcja itd...

Mój ortopeda mi powiedział, że kiedys uważano, że rekonstrukcja jest konieczna ale teraz się już odchodzi od tej opinii. Jeżeli tylko kolano działa dobrze, nie ucieka, masz pełny promień zgięcia itd to rekonstrukcja może nie być konieczna! Chociaż jeśli uprawiasz sporty to chyba lepiej mieć pewność, że kolano Ci nagle nie wyleci =)

Marta, chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych ma prawie każdy sportowiec, każda poważniejsza kontuzja się tym kończy. Większym problemem jest boczne przyparcie i uszkodzenie krzyżowego. Rzepka powinna poruszać się po właściwym torze, co zahamuje rozwój choroby, podobnie z krzyżowym, zrób je aby ustabilizować staw. Ćwicz i się nie przejmuj za bardzo. Tak z rok potrzeba na rehabilitacje, jak nie będzie lateralizacji to możesz i grać w koszykówkę - oczywiście jak chcrząstka nie jest jakoś bardzo zmasakrowana, w co wątpie, jesteś jeszcze młoda. Jak nie będziesz jednak ćwiczyła czworogłowego sumiennie to będą kłopoty nieporównywalne z tym co jest teraz.

Ja powiem, co ja usłyszałam, kiedy sama zapytałam o sensowność rekonstrukcji ACL (drugiej).

Pierwszą zrobiłam w wieku 23 lat, byłam sprawna i aktywna sportowo, tańczyłam scenicznie. Po operacji, z wielu względów (proces gojenia, ból, uciekający czas, szczegóły tu: http://www.kolana.hg.pl/forum/viewtopic.php?f=82&t=845) znacznie zmniejszyłam aktywność sportową.
Obecnie mam 30 lat i czekam na drugą rekonstrukcję.
Czy ma sens, zapytałam, nie będę już przecież zawodowo tańczyć?
Odpowiedź: teraz jest pani młoda i ma dość silne mięśnie i dopóki one są młode i mocne, da sobie pani radę. Jednak we wszystkich momentach zmęczenia, utraty koncentracji, ciało "będzie się ratowało" i staw będzie mocno zużywany. Bez więzadeł zużywa się bowiem dużo szybciej (a u mnie już chondromalacja II). Tym sposobem, bez rekonstrukcji staje pani przed perspektywą protezy za ok 15 lat.

Decyzja zawsze należy do Ciebie. Raz zużytej chrząstki nie da się odbudować.

Dobrych decyzji.
--
blu

Jeżeli chcesz uprawiać jakiś sport, choćby amatorsko musisz zrobić sobie tą operację. Ja po pierwszym skręceniu kolana (gdzie zerwałem wiązadło), mimo rehabilitacji i odbudowie mięśnia, skręciłem nogę jeszcze cztery razy pod rząd właśnie grając w piłkę, w sytuacji gdy nie miało do tego prawa dojść ( noga jest za mało stabilna) . Sama operacja wymaga dobrej i dosyć długiej rehabilitacji. Jeśli się na nią zdecydujesz lepiej iść na nią w momencie kiedy będziesz mieć pełną ruchomość stawu i odbudowane mięśnie. Na sali operacyjnej poznałem faceta który miał robioną artroskopię, a za miesiąc robiono mu ACL, mimo że nie w pełni mógł zgiąć kolana. Później chodziłem z nim na rehabilitację i miał straszne kłopoty z uzyskaniem pełnego zgięcia.