forum o naszych kolanach

Hej.
Trafiłem tutaj przypadkiem i jestem pod wrażeniem. Ktoś wpadł na genialny pomysł aby w końcu skupić na jednej stronce i forum wszystkie dolegliwości kolanowe oraz ludzi którzy mimo iż w różnym wieku walczą z kontuzjami i schodzeniami.
Ja mam 28 lat i od 5 lat choruję na chondromalację w obu kolanach. Z tym że lewe kolano doskwiera bardziej niż prawe. Stopień waha się pomiędzy I a II. Moja historia jest wiadoma kiedyś byłem czynnym sportowcem. Miałem przejść nawet na zawodowstwo ale niestety kontuzja przekreśliła szansę na karierę. Trenowałem koszykówkę tez dużo biegałem oraz trenowałem sztuki walki. Kiedy dowiedziałem się że mam chondromalację to podrapałem się po głowie zastanawiając się co to za badziewie. Pomijając fakt że byłem u wielu lekarzy speców zaledwie garstka z nich wiedziała o co chodzi. Miałem artroskopie na lewym kolanie która nie przyniosła spodziewanych rezultatów po tym zaraz zastrzyki z Hyalganu które o dziwo pomogły i to bardzo. Ponad pół roku bez żadnych dolegliwości. Ale pilnuję się i to bardzo. Przeczytałem mnóstwo o chondromalacji gdyż aby odnieść zwycięstwo należy lepiej poznać wroga. Stosuję różne suplementy jedne pomagają mniej inne bardziej o czym napisze na pewno w odpowiednich działach. Cieszę się że mogę poznać ludzi którzy maja podobne problemy bo w moich okolicach takich to ze świecą szukać podobnie jak dobrych lekarzy. Jestem znad morza i na pewno podzielę się opiniami o specjalistach do których warto wybrać się w okolicach 3miasta. Niedługo zaczynam wstępne kontrole aby dowiedzieć się jak sprawy się mają z kolankami bo póki co jest stabilnie. Nie należy się poddawać.
Pozdrawiam.

Wojownicy witają Wojownika .
Czekamy na relację ze skuteczności suplementów.
Pozdrowienia,
Ewa

I jak tam, Hamtaro, po wizycie u dra Wiśniewskiego (viewtopic.php?f=62&t=387)? Będziesz zmieniał pracę? To jest na pewno łatwiej zalecić niż zrealizować, ale chyba nie ma wyjcia. Wyeliminujesz przynajmniej jeden potencjalnie szkodliwy czynnik... Ciekawa jestem, czy to rzeczywiście rozwiąże sprawę. Oby!

Tieee. No cóż mogę powiedzieć gość nieźle mnie zmotywował do działania bo po wizycie byłem już lekko na siebie zły że tak długo gniję w tej pracy nie mówiąc już o tym że nie na widzę tej cholernej roboty. Mam już 2 propozycje pracy ale nie mogę jej podjąć gdyż muszę mieć cały grudzień urlop aby zrobić kurs barmański, ale od nowego roku mogę już na pełnej podjąć inną pracę i tutaj pojawiają się małe schody. Czy dalej dziobać w chorym kraju o nazwie polska czy wybyć do kumpla do Szkocji aby pracować w hotelu, a potrzebuję kupę forsy na drugi kierunek studiów, kontynuowanie leczenia no i mój ukochany motor Honda:) Uczelnia znajduje się w Warszawie dlatego wcześniej wspomniałem w innym wątku że wybędę do stolicy na parę lat. Póki co czekam do stycznia, bo wtedy ma się wyjaśnić wszystko. Ale ja jestem wiecznym optymistą i nigdy nie odpuszczam więc nie ma sytuacji bez wyjścia. Damy radę.

Ps. Ostatnio wpadł mi do bańki taki chory film że marzy mi się aby zorganizować jakieś jedno wielkie spotkanie wszystkich forumowiczów gdzieś w kraju bo nie ukrywam że większość chciałbym poznać na żywo ale to raczej sfera snu na jawie niż rzeczywistości.

No to powodzenia w godzeniu planów kolanowo-życiowych, Hamtaro. Też to teraz ćwiczę .
A co do tego "chorego snu", to znam bardziej nierealistyczne .