forum o naszych kolanach

Cześć. Mam Ch. II stopnia i nie mogę uzyskać konstruktywnej odpowiedzi czy mogę uprawiać sport - rekreacja zaawansowana. Szczerze mówiąc dziwią mnie niektóre poglądy o przeciwskazaniach przy Ch. do aktywnego życia. Dwa razy w tygodniu gram intesywnie w tenisa , 2 razy w tygodniu jeżdzę na rowerze , też po górach na ciężkich przełożenia po 70 km i dopiero 2 lata po operacji , przy takim trybie życia , poczułem znajome napięcie w kolanie , jakby coś w nim było , co czułem przed operacją ( może pourazowy wysięk c.dalszy?). Trochę zmniejszyłem obciążenie treningowe , ale szukam nadal odpowiedzi ile lat jeszcze przede mną w dobrej sprawności i czy CH. odbierze mi szansę na aktywne życie?

Hej, u mnie nie sklasyfikowano stopnia chondromalacji, ale mój rehabilitant mówi że mam uprawiać sport normalnie. Może jeszcze nie teraz bo jestem w trakcie rehabilitacji, ale po jej zakończeniu mam normalnie kucać, skakać, biegać, grać w kosza itd...
Teraz ćwiczę praktycznie codziennie na siłowni (spinning miedzy innymi) i w terenie jeżdżę na rowerze, do tego basen. I tylko mi to pomaga a nie szkodzi.
A mam do Ciebie pytanie, jaką miałeś operację? Pozdrawiam

Dwa lata temu miałem ACL - artroskopia kolana na skutek zadawnionego naderwania więzadła oraz uszkodzonych łękotek i dopiero po wejściu do środka zdiagnozowani CH oraz usunięto poszarpane fragmenty chrząstki. Polecam. Czym szybciej tym lepiej.

I nigdy zgodnej wypowiedzi w tej kwestii nie będziesz miał przy CH stopnia II. Choćbyś był u najlepszych specjalistów w naszym dzikim kraju zgodności nigdy nie uzyskasz w kwestii dalszej rekreacji. Ja podobnie jak Ty mam tą dolegliwość ale uważam na sport i to bardzo bo lepiej na zimne dmuchać. Stosuje suplementy, chodzę na basen i do tego jakaś sesja na rowerku po płaskim terenie głównie szosówka. To wiem na pewno że jest bezpieczne co do dalszego kontynuowania koszykarskiej pasji to odpuściłem jakieś forsowanie co nie znaczy że nie gram wcale. Owszem gram ale raz na jakiś czas i to nie jakiś hardcore tylko na lighcie nie nerwowo.

Zgadzam się z Hamtaro - nie ma jednej prostej odpowiedzi. Po pierwsze dlatego, że chondromalacja chondromalacji nie równa, po drugie dlatego, że często towarzyszą jej inne problemy, a raczej nie tyle towarzyszą, co ją wywołują. Często zresztą nie są one zdiagnozowane. Trzeba brać pod uwagę całość stanu kolana, a całość jest często trudna do ogarnięcia. Przewidywanie stanu kolana również. Dlatego odpowiedzi lekarzy bywają baaaaardzo różne. Dlatego, po raz drugi zgadzam się z Hamtaro - trzeba być ostrożnym, mieć kontakt z rehabilitantem ... i słuchać własnego organizmu.

Zgadzam się z przedmówcami, że każde kolano inne, każda chondromalacja inna. Zgadzam się z Hamtaro i z Ewą, że nigdy od lekarza nie uzyskasz jednoznacznej opinii. Ja spotkałam się z takimi co mówili, że przy II to już w ogóle żadnego sportu, a spotkałam się z takimi, co mówili - spróbuj, zobaczysz. Teraz mam w niektórych miejscach III stopień i... biegam z nim, nie powiem, że bez problemu, bo kolano puchnie i daje znać o sobie, ale... przy chondromalacja wszyscy mówią, że biegać nie wolno. Na pytanie lekarza 'co tam?' - mówię, że jadę właśnie w góry i słyszę z reguły 'i bardzo dobrze'. A na mój pomysł o przebiegnięciu maratonu usłyszałam 'super, dasz radę'. Tak więc słuchając, co kolano ma mi do powiedzenia poznaję od nowa smak sportu. Tylko bark mi przeszkadza...

No właśnie, sport... Prowadzę dość aktywny tryb życia - regularnie jeżdżę na rowerze i trenuję taniec irlandzki, znaczy się... jeździłam i trenowałam, bo w tej chwili regeneruję kolaniska po wypadku. Do tego lubię także pływać i to w zasadzie moje główne aktywności. Trochę już poczytałam o związkach sport + kolana i wynika z tego, że w problemach z nimi najbardziej polecane jest pływanie. Tylko teraz pytanie - czy przy chondromalacji można pływać żabką? Jest to jedyny styl, w którym czuję się mocna i który mnie nie męczy, więc byłoby mi trudno przestawić się np. na kraul, którym pływam kiepsko... Można by ewentualnie połączyć oba style i machać nogami jak do kraula, a rękami jak do żabki
Jakoś nie wyobrażam sobie rezygnacji z jakiejkolwiek aktywności fizycznej z powodu jakiegoś tam psia jego mać kolana. Ja muszę się ruszać, bo mam skłonności do tycia, które dla kolan jest zabójcze chyba bardziej niż sport...